Zoals beloofd, hier mijn blog om jullie op de hoogte te houden over mijn Canada-avontuur.
Het is misschien alweer 6 jaar geleden toen ik iemand voor het eerst hoorde praten over een high school year. Een jaar in het buitenland naar school om een cultuur te leren kennen, de taal te beheersen en je blik op de wereld te verruimen. Je moet jezelf zien te redden in allerlei nieuwe situaties met allemaal nieuwe mensen. Wat een uitdaging!
Vanaf dat moment wist ik dat dat is wat ik wou (niet dat ik dat ooit heb geuit, behalve naar een paar vriendinnen). De tijd vloog voorbij, ik dacht er maar heel soms aan en ik ging er eigenlijk vanuit dat het bij een stiekeme droom zou blijven. Toen ik in de derde klas een uitwisseling had met Duitsland bleek dat het op hun school heel gewoon is om er een jaar tussenuit te knijpen. Een half jaartje naar Australië, een jaartje naar Amerika, you name it. Wauw. En het enige wat ik hoefde te doen is het gewoon te vragen!
Mijn ouders reageerden enthousiast. Ik had niet anders verwacht, aangezien ze zelf de halve wereld al verkend hebben. Samen met mijn lieve oom ben ik toen naar een informatiebijeenkomst geweest. Veel informatie, maar met mijn 14 lentes was ik net te jong. Balen natuurlijk want je kan je vast wel voorstellen hoe enthousiast die bijeenkomst me had gemaakt.
Paar maanden later, nieuwe organisatie, nieuwe bijeenkomst. Deze keer met mijn vader. Natuurlijk werd ik weer dolenthousiast, al helemaal omdat ik geslaagd was voor de 'is-mijn-Engels-wel-goed-
genoegtest' (een gesprekje dat wordt gevoerd in het Engels om te kijken of je jezelf wel kan redden
straks) en dat betekende dat als ik het zou willen, ze het proces met me wilden aangaan. Na heel wat papierwerk werd ik geaccepteerd in het programma en kon STS op zoek gaan naar een gastgezin en een school voor mij.
Het was zo wat snelheidsrecord maar ik was na een paar dagen al geplaatst. En vanaf toen was het aftellen geblazen.. Nog 7 nachtjes to go EN IK HEB ER ZIN IN!!!!!
Liefs,
Noah
Veel plezier!
BeantwoordenVerwijderen