10 mei 2015

SEVEC & meer

Pfoe, afgelopen weken waren zo druk dat als ik niet nog maar 16 was, ik er grijze haren van had gekregen. 

Ten eerste deed ik mee aan een paar flash mobs om onze musical te promoten. Het was een beetje heen en weer rennen want ondertussen moest ik tosti's verkopen (anders heeft kookclub geen geld om ingrediënten te kopen) maar het was echt tof om te doen. Al die verbaasde blikken...
Aan het eind van de week kwamen de mensen van SEVEC aan. Ik was gematcht met twee meiden, Theresa (13) en Abby (14). Na de laatse les op vrijdag moesten we dus de hele school versieren. We hadden allemaal wolvenpoten uitgeknipt -we zijn natuurlijk de Timberwolves-, en de namen van onze "twins" erop geschreven. 's Avonds hadden we één grote potluck met alle families (weten jullie nog wat dat betekent? Zo ja: 10 punten, zo nee: iedereen neemt eten mee en dat deel je dan). Toen we weer thuiskwamen hielden we een kampvuur met heul veul marshmallows. Nou denk je misschien, is dat niet koud? Nou nee. Die week was het echt het perfecte weer. Niet zo koud dat je een sneeuwballengevecht kan houden maar ook niet zo heet dat je elke minuut een nieuwe muggenbult krijgt. Het. Perfecte. Weer. 
De rest van de week ook allemaal coole dingen gedaan. Ik zal niet te veel schrijven want ik wil je niet vervelen maar een paar steekwoorden: Skyzone-Montréal-Cosmodôme (interactief museum over Mars en astronauten)- Basilique de Notre Dame-Bowlen- Biodome (met penguïns!!)- Sugar Shack- Diefenbunker- FunHaven- Canadian Mint. Als dit je allemaal niks zegt, don't worry, ik heb genoeg foto's!
Theresa - ik - Abby 
Feeling oh so Dutch
In Ottawa vond ik dit 

Ondertussen was het dus productieweek van '13'. Een hilarische musical over een Joodse jongen die na de scheiding van z'n ouders, zijn Bar Mitsvah (ik hoop dat ik dit goed spel en anders, je snapt me wel) in Appleton, Indiana moet houden ipv in New York. Hij probeert natuurlijk alle coole kids naar z'n feestje te laten komen maar er gaan dingen verschrikkelijk mis en hij leert veel over het leven. Het was heel leuk om mee te doen, veel nieuwe mensen ontmoet en uiteindelijk zelfs een certificaat van de burgermeester er voor gekregen (eerste keer dat hij het voor zoiets uitgeeft). Ik moest een paar keer eerder weg van alle activiteiten van SEVEC om alle shows te kunnen halen maar het was het helemaal waard. Bij de eindshow was ik dus lekker aan het dansen op het podium toen ik opeens mijn hostsister Eva in het publiek zag zitten. Ik dacht huh? ze heeft hem al gezien, wat doet ze hier? Maar bleek dus dat ze Doreen meegenomen had -die ik dus ongeveer een kwartier later spotte-. Wat een verrassing! 
Repeteren
Repeteren 
Backstage bij een van de 5 shows
Cupcakes 
Met de band

Aan het einde van de week hadden we een cast party om afscheid te nemen van iedereen en toen was het klaar. Dat was maar goed ook want de rest van de week heb ik lekker met Doreen doorgebracht...

...We begonnen de week met Koningsdag. Kati en ik waren ziek *kuch kuch* en konden helaas dus niet naar school. Doreen en ik zorgden ervoor dat iedereen zich naar de juiste kleuren kleedde en deden bij iedereen vlaggetjes op. We mochten zelfs Kelvin's (Eva's vriend) nagels oranje lakken. Daarna gingen we met z'n allen naar de malls en ondanks dat mensen ons af en toe raar aankeken hadden wij echt een toptijd. Koningsdag 2015 dik geslaagd!
Ik, Kati, Faye, Doreen en Eva. 

Ze is nog met me mee naar school geweest; we zijn zoals het echte Nederlanders betaamt lekker wezen fietsen; we hebben d'r verjaardag gevierd; we hebben Nederlands (en Oostenrijks) gekookt voor scouting en op herdenkingsdag zijn we naar de War Museum geweest. Na een dagje Montréal was het voordat we het wisten was het alweer tijd om afscheid te nemen :(.
Dutch Squad in wiskunde. Iedereen op de foto heeft Nederlandse (groot)ouders. Grappig om ze hun achternamen zoals Hiemstra en van Bruinessen op z'n Engels te horen uitspreken. 
Lekker fietsen (helmen verplicht) 

Ze hebben hier maar een paar dingen die eenigzins in de buurt komen van de ingrediënten voor tompoezen. Het ziet er een beetje vies uit maar het was nog best wel lekker (geloof het of niet)...
De appelflapsels 

Lachen, gieren, brullen in Montréal. 

Paar dagen later was het tijd voor Relay For Life. Kati en ik waren al een poosje bezig met geld inzamelen want we zouden 12 uur lang estafette lopen (letterlijk lopen, je hoefde niet te rennen) tegen kanker. Met  een team van max 10 personen moest je minstens 1000$ ophalen en dan moest je vanaf 11 uur 's ochtends tot 11 uur 's avonds rondjes om de trackbaan lopen achter de school. niet iedereen hoeft tegelijkertijd zolang er maar standaard één iemand van je team loopt. 
Wij hadden gelukkig een tent want het was zo stinkend heet. Het weer is van "Het. Perfecte. Weer." naar "blijfsmerenandersverbrandjenoah" gegaan in een paar dagen. Het was echt een mooie dag. Als we niet aan het lopen waren, waren we aan het zumba'en of aan het kijken hoe jongens hun hoofden kaal lieten scheren of hun benen lieten waxen. Er waren ook mensen die de ziekte overleefd hadden en hun verhaal kwamen doen. We moesten allemaal de reden waarom we meededen op een papieren zak schrijven, die vulden ze dan met zand en hebben ze om de hele trackbaan gezet. Wij mochten er dan een kaarsje inzetten en het zag er echt prachtig uit. Uiteindelijk moe maar voldaan  m'n bedje ingekropen. (Meer dan 23,000$ opgehaald).
Ons team
Wandelen 
Ben liet zich aan de muur tapen voor $1.
Auto in elkaar rammen
Benen waxen
Leraren lieten zich in ijskoud water dopen 

Volgdende dag vroeg m'n bed weer uit want we gingen op stap met scouting! Eerst afscheid genomen van Faye. Faye komt uit Engeland en was hier voor een maand. Geweldige meid met geniale humor en ik zie  er naar uit om d'r in de toekomst weer tegen te komen!  

W gingen naar het huis van de gouverneur-generaal. Het staat in een park waar mensen met titels allemaal bomen hebben geplaatst. Ik heb zelfs de bomen van prinses Juliana, prinses Margriet en prinses Beatrix gevonden. We kregen een rondleiding door z'n huis/kantoor en daarna zijn we doorgelopen naar de Rideau Falls. Lunch gehad in Ottawa en de dag afgelsoten met het Tulip Fest(ival). Nederland stuurt Canada jaarlijks duizenden tulpenbollen als bedankje van het bevrijden van ons land nu alweer 70 jaar terug. Er waren nog niet heel veel tulpen uitgekomen dus ik denk dat ik volgende week maar weer terugga. 


Het voelt heel gek om te zeggen dat ik volgende maand terug ga. Als mensen ernaar vragen zeg ik dat ik gemixte gevoelens heb. Ik heb echt heel erg zin om iedereen weer te zien (!!!!) maar ik ga alle lieverds hier ook echt ontzettend missen. Gelukkig hebben we altijd Skype nog, komt helemaal goed!;)

Liefs,
Noah